De voorbijganger

Ik ontmoette een voorbijganger, iemand die al vaker op doorreis was. Hij hield zich jong door te baden in een bijzondere bron of rivier. Zelf ben ik nooit bij die bron geweest, maar de verjonging die hij uitstraalde, was tastbaar en bijna magisch.

Al geruime tijd voelde ik dat er energieën zijn die al langer rondreizen. Ze lijken elkaar te kennen, alsof ze verbonden zijn door een onzichtbare draad. Vaak zijn ze man en vrouw, gescheiden door tijd, maar niet door plaats. Hij bevestigde wat ik intuïtief al wist: deze energieën laden elkaar op en vullen elkaar aan, zelfs als ze fysiek van elkaar verwijderd zijn.

Zijn boodschap raakte me diep. Hij liet mij zien dat hij en zijn levenspartner elkaar telkens weer treffen, gedreven door een gezamenlijke missie om liefde te verspreiden – door kunst, woorden, social media en familiebijeenkomsten. Het voelde alsof ik een glimp kreeg van een groter verhaal, een verhaal waarin tijd en ruimte slechts hulpmiddelen zijn in een oneindige reis van verbinding.

Waarde:

Reflectie en perspectief

Met deze blog wil ik de lezer uitnodigen om stil te staan bij hun eigen rol als voorbijganger in het leven. Het verhaal biedt ruimte voor reflectie en helpt om het alledaagse vanuit een nieuw perspectief te bekijken. Het laat zien dat zelfs het vluchtige een diepere betekenis kan hebben als we het bewust beleven.

Met warmte en inspiratie,

Lucille Tafleur – Granmisi